Loonuitkering bij arbeidsverzuim

• Volgens het Burgerlijk Wetboek, artikel 7:629 en 658, krijgt de werknemer die geen arbeid verricht, geen loon. Tenzij ziekte de werknemer verhindert de ‘bedongen’ (overeengekomen) arbeid uit te voeren. Op werkgever en werknemer rusten verplichtingen om passend werk aan te bieden en te aanvaarden.

• De Wet verlenging loondoorbetalingsplicht bij ziekte versterkt de verantwoordelijkheden van werkgever en werknemer om het ziekteverzuim aan te pakken. De kern is de verplichting voor werkgevers om bij ziekte het salaris door te betalen tot een maximum van 104 weken. Overzicht van de rechten en plichten werkgevers en werknemers bij ziekte: Rijksoverheid.nl.

Wat te doen bij ziekte? Meer informatie:

• Particulieren – wat te doen bij ziekte: UWV particulieren
• Werkgevers – wat te doen bij ziekte medewerker: UWV werkgevers

• De Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) regelt de uitkering die je krijgt als je door ziekte niet of minder kunt werken. Als werknemer vraag je deze uitkering aan als je bijna twee jaar (104 weken) ziek bent en daardoor 65 procent of minder van het oude loon kunt verdienen.
  Kenmerken:
  • de uitkering compenseert een deel van het verschil;
  • de duur is gerelateerd aan de duur van het arbeidsverleden;
  • de hoogte kan in enkele jaren sterk afnemen, tot bijstandsniveau;
  • de werknemer werkt zoveel als hij kan.

De WIA omvat twee regelingen:

• de WGA-uitkering (werkhervatting gedeeltelijk arbeidsgeschikten) is bestemd voor werknemers van wie uit de beoordeling blijkt dat zij:
• 65 procent of minder van hun oude loon kunnen verdienen;
• wel kunnen werken, nu of in de toekomst.
• de IVA-uitkering (inkomensvoorziening volledig arbeidsongeschikten) is bestemd voor werknemers van wie uit de beoordeling blijkt dat:
• zij 20 procent of minder van hun oude loon kunnen verdienen;
• en dat dat in de toekomst vrijwel zeker zo blijft.

Bron: UWV. Meer informatie over de WIA: Rijksoverheid.nl

De uitkering komt gedurende tien jaar ten laste van de (ex-)werkgever. Die kan zich verzekeren:

• via het publieke stelsel met de werkgeverspremie (WGA-premie) aan het UWV;
• als eigenrisicodrager: privaat.

• De Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) geldt alleen nog voor mensen die op 1 januari 2006 al een WAO-uitkering ontvingen. Zij zijn voor minimaal 15 procent arbeidsongeschikt.
  Sinds 2006 vallen arbeidsongeschikten meestal onder de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA).
  Bron: Rijksoverheid.nl

• zieke mensen zonder baan;
• zieke werknemers, in gevallen waarbij de loondoorbetalingsverplichting voor de werkgever niet van toepassing is.

Dit geldt voor de groep ‘vangnetters’ en groepen die automatisch onder de Ziektewet vallen.

‘Vangnetters’ zijn onder andere de ex-werknemers die geen recht hebben op loondoorbetaling van hun werkgever. Het gaat vooral om zieke WW’ers, zieke uitzendkrachten en zieke werknemers met een contract voor bepaalde tijd dat afloopt tijdens de ziekteperiode.

Werknemers en zelfstandigen die niet verplicht verzekerd zijn, kunnen zich vrijwillig verzekeren voor de Ziektewet. De ziektewetuitkering duurt maximaal twee jaar en bedraagt 70 procent van het dagloon. Daarna is er mogelijk recht op een WGA-uitkering. Bron: Rijksoverheid.

Het UWV berekent de uitkeringslasten voor ex-werknemers via de werkgeverspremie door aan de (ex) werkgever. De werkgever kan zich (naast of in plaats van de verzekering via het publieke stelsel) ook privaat verzekeren: door eigenrisicodrager voor de ZW-flex te worden.